from Lhasa to Kathmandu

Zaterdag 10-10:
vanmorgen koffer klaar gezet en nog een lekker ontbijtje op bij Dunya....en afscheid genomen van lieve mensen! De bus stond klaar met ons chauffeurtje en de gids.... We zouden vliegen om half 12,
10.15 uur op vliegveld, daar kregen we te horen dat we vertraging hadden, 13.00 uur vliegen. Dan konden we rustig aan doen, gids vooraan, ieder om de beurt naar voren, druk daar. De koffer van Sophie en van Jeanne piepten en konden niet door...pfff....zweten! Na een half uur van koffer in en uitladen en weer opnieuw door die scan kwam er bij Sophie een hoofdlampje uit en bij Jeanne de camera oplader! Fijn als iemand ons dat van tevoren had gezegd! Maar we konden weer verder. Volgende controle...jassen uit, schoenen uit...pfff! Hier mag je dus wel water meenemen, mits je in het bijzijn van de politie een slok neemt. Als je niet ter plekke neervalt mag je de fles meenemen!! Wachten in een hal en het laatste chinese geld opmaken. Omdat we vertraagd waren kregen alle passagiers een maaltijd aangeboden....surprise surprise... lekkere NOODLES !!! Alleen de geur riep al herinneringen en weerstand op! Yakkes!! Voor ons niet! Er bleven ook nog precies 2 bakken staan.....wij dus maar weer aan de rijstecrackers! Om 13.15 konden we vertrekken met China Airlines. Slechts 1,5 uur later en een tocht over de Himalaya, waren we in Kathmandu, hier is het weer vroeger dan in Lhasa...nu is het verschil nog maar 3,45 uur met NL. In Lhasa was dat 6 uur. Dan begint de visa procedure.....briefje invullen, paspoort op machine, weer eea invullen, met de hele ratteplan naar een balie, betalen $ 25,= en weer een visum in je paspoort! Door naar de douane....alles afgeven...deze meneer heeft alle tijd en alles gaat met de hand. Na 5 minuten ( jeanne was eerst en stond te wachten, ik stond een beetje te suffen ) hoor ik ineens " MONICA" heel hard....schrok ervan en die meneer had lol...nou, ik was dus in ieder geval de monica van het paspoort!! Koffers van de band halen hoefde niet want die lagen al ergens op de grond....zo gaat dat hier! Beetje rommelig vliegveld...en druk, waar moeten we heen voor onze transfer?? Beetje van links naar rechts, eindelijk de uitgang gevonden, weer een check. Daarna buiten, heel anders dan in Lhasa....warmer, stoffiger...grote rij mensen met allemaal bordjes met namen, en een meneer met onze naam, op naar de auto, en daar zaten weer 4 mensen van onze ouwe groep waar we net afscheid van hadden genomen, grappig!! We gingen wel allemaal naar andere hotels...Ons hotel was Nirvana Garden en daar gingen we. Men rijdt hier links en sturen zitten dus rechts, dat is wennen zeker als het op de weg nog drukker is als in Lhasa, daar hebben we ons al vaak verbaasd hier is het nog een graadje erger! Onvoorstelbaar dat men hier nog kan rijden zonder aanrijdingen, regels kent men niet, wie t eerst komt t eerst maalt! Of je nu koe, hond, fiets, auto, bus of tuktuk bent. Bussen volgeladen met mensen tot zelfs bovenop het dak! Het is werkelijk indrukwekkend allemaal. We sjezen door allerlei kleine straatjes met tegemoetkomend verkeer en alles loopt gewoon door....nog nooit zoiets gezien, huizen welke nog niet helemaal zijn gerestaureerd waarschijnlijk omdat er geen geld voor is na de aardbeving, mensen wonen er gewoon in terwijl een bovenverdieping compleet is ingezakt. Overal wordt gewerkt aan gebouwen waaraan je kan zien dat t flink beschadigd is geweest.... We bereiken ons hotel. Ingecheckt....we hadden ons een beetje verheugd op onze " de luxe room" maar dat is dan volgens Nepalese begrippen.... Erg klein, lekkende douche en wastafel waardoor de badkamer vloer steeds nat blijft. Misschien even iets van zeggen toch maar..... Al rijdende door de straten kan je wel zeggen dat Kathmandu gevuld is
met kleurrijke winkels. Al die stoffen, kleding, mooie beelden, schitterende tapijten ...we zouden willen dat we uit elke winkel iets mee konden nemen. Dus zijn we maar eens door de straatjes gaan lopen. Natuurlijk willen deze mensen graag verkopen maar soms is het irritant en snappen ze niet dat als je de westerse mens op z'n gemak laat kijken ze dan met meer de winkel uit zullen gaan als dat ze er meteen opdringerig achter staan, uitzonderingen waren er wel. In een klein cd winkeltje paar mooie cd's gekocht en daar was alle ruimte en tijd om wat te luisteren zonder opdringerig gedoe! Jeanne heeft weer op haar best staan " dealen" ik ben daar echt heel slecht in! Winkelresultaat na een paar uur: beeldje voor Jeanne, broek voor Monique, ieder 3 cd's, en een tas voor Monique anders kunnen de aankopen niet meer mee naar huis..mmmm!! Wat gegeten bij alleraardigste mensen, echt nepalees, was erg lekker maar erg gekruid, stoom kwam uit de neus!! Daarna moesten we ook meteen terug naar het hotel.....onze ingewanden waren niet meer zo gewend aan een hele maaltijd laat staan aan een spicy one!!!! Net op tijd....hahaha!!! De rest van de avond gevuld met appe, verslagje schrijven, wat lezen en slapen. En alweer een plank van een bed dus wij doen elke nacht aan planking! Morgen om 9 uur worden we opgehaald voor een erg volle dag.