Kathmandu 2 - Reisverslag uit Chhetrapati, Nepal van Monique Bosch - WaarBenJij.nu Kathmandu 2 - Reisverslag uit Chhetrapati, Nepal van Monique Bosch - WaarBenJij.nu

Kathmandu 2

Blijf op de hoogte en volg Monique

11 Oktober 2015 | Nepal, Chhetrapati

Terug naar de auto, chauffeur werd gebeld en we konden instappen, wel luxe zo hoor, eigen chauffeur en gids. We genieten!! Onderweg naar Durbar Square, Kathmandu's grootste toeristische attractie, hier leefde de grote koningen, zijn ze gekroond en aanbeden, zijn we nog steeds erg onder de indruk. Fijn om even bij te komen op de achterbank.
We zijn er allebei stil van en ons gidsje, ze heet overigens ook Monica
( moderne ouders ) vraagt of we het mooi vonden. Yes, yes....still impressed! Ook hier veel tempels en veel rotzooi nog van de aardbeving. Vele tempels zijn nog niet te betreden maar de buitenkant is net zo imposant. Nog veel werk te doen hier. Ook hier weer veel mensen, gehandicapte en mensen waarvan je kan zien dat ze geen huis meer hebben....je schaamt je bijna voor je eigen " rijkdom " thuis!! Loop je daar met je fototoestelletje!! Later hebben we in de auto nog gevraagd of men een idee had van de giften van bijv Europa....ze zei dat het wel een hele tijd kon duren eer ze daar iets van konden zien, de regering als de politie schijnt hier corrupt te zijn. En als het zichtbaar wordt dan zal het eerder in de steden te zien zijn dan op het platteland....pfff....indrukwekkend !
Op het grote plein ook veel koopwaar en mensen die iets aanbieden....op de helft van het plein overviel me een gevoel van enorm verdriet en een hele zware energie, veel mensen overleden daar...gauw doorgelopen en daar dook ineens een koffiezaakje op.....we werden allebei blij.....
" Would you like some....YES please !! Heerlijke koffie op en Monica getrakteerd op een of andere mintshake en een enorm stuk taart!! Ze heeft veel verteld over zichzelf ( na ons vraagbombardement ) haar ouders hebben altijd hard gewerkt om 3 kinderen te laten studeren en nu betalen ze hen terug door te werken, echter nu maar een dag of 2 in de week omdat veel toeristen niet komen. No work, no pay. Zwaar !! Haar vader doet toeristen rond rijden in een bus. Deze hele familie leeft dus van het toerisme en hebben het nu zwaar. Na de heerlijke koffie weer terug in de auto en op weg naar Pashupatinath, de meest belangrijke plek voor Hindi's, de lord of the animals. Voor we het in de gaten hadden waren we getuigen van een rituele lijkverbranding, een begrafenis dus volgens lokale traditie. De Bagmati River is een heilige rivier waar men de voeten van de doden wast, deze liggen op brancards met een oranje doek eroverheen. Na dit wasritueel wordt er afscheid genomen en wordt het lichaam weggedragen naar een plateau ook aan de rivier....daar komen ze op een grote brandstapel, als je veel geld hebt is die versierd met oranje slingers, anders zonder versiering, dan wordt alles in brand gestoken. Om dit zo life mee te maken was superheftig, nergens anders in de wereld schijnt men dit zo te doen als hier vandaar dat dit een vrije toegang is.....dit maakte echt indruk en is in woorden niet te bevatten...voordat we er erg in hadden stonden we aan de overkant van een crematie. Of eigenlijk meerdere, er waren genoeg plekken aan de rivier. Ondertussen speelden er apen tikkertje met elkaar en hadden de grootste lol al springende van de daken in de heilige rivier......koeien liepen langs de waterkant....brandrook steeg omhoog.....je rook de dood....aan de overkant jammerden mensen om een geliefde. Na dit ritueel ging men naar een ander plateau om offers te brengen, vaak de zoon was halfnaakt, slechts gekleed in een wit laken vanaf zijn buik tot aan zijn knieën, zittend op een grote ronde steen met familie....offers makend van ronde bladeren waar ze van allerlei eten in deden....zo indrukwekkend, voelde ons zo klein met onze fototoestellen in de hand! Toen bleek dat onze gids wat
mensen kende die aanwezig waren bij de ceremonie werd het haar even teveel en vroeg ze of het oké was om te gaan met excuus.....tuurlijk, voor ons was het alsof we in een film genageld waren....
Verder na dit heftige gebeuren....
Boudhanath Stupa, juweeltje van de kroon genoemd. Tijdens de oorlog in 1853 werd een Chinese residentie uitgenodigd voor vredesbesprekingen. Deze meneer Taipo Shing heeft zich daarna gesetteld in Boudhanath. Later werd hij beloond met de Stupa voor zijn goede werk, hij trouwde een van de dochters van Jung om machtiger te worden. Daarna werd hij benoemd tot de Dalai Lama"s consul van de Kingdom of Nepal. Van midden 19e eeuw tot aan zijn overlijden in 1982 heeft hij veel bijgedragen aan de religieuze en sociale ontwikkeling van Boudhanath. Helaas konden we ook niet in de Stupa, te gevaarlijk na de aardbeving. De punt van de Stupa is eraf gevallen en overal zie je scheuren. We hebben het plein rond gewandeld, ook hier weer veel mooie winkeltjes, veel bedelaars en home-less people. Daarna werden we teruggebracht naar het hotel vol van alle indrukken. Ondertussen een uur of 3 en we moesten nog pinnen, naar de pin en nog wat rond gelopen. Erg moeilijk om alle mooie kleding te weerstaan en het kost echt niets. Alles Nepalese stijl, toch wel een beetje a la Desiqual. Dus een uur later zaten we in een heerlijk italiaans restaurantje met weer een vest voor Jeanne en een rok voor Monique rijker....oef!! Heerlijk gegeten en terug naar ons hotel....moe!! Onderweg een lekker rood wijntje gehaald en op ons balkonnetje heerlijk genoten van ons 1e wijntje van deze trip!
De volgende dag zijn we naar de 2 koningssteden geweest, Bhaktapur & Patan Durbar. Deze steden zijn erg getroffen door de aardbeving, je ziet er veel armoede, rotzooi en onbegrijpelijk. voor ons althans, dat mensen zo kunnen leven. Veel ingestorte gebouwen, veel gestutte huizen en in veel tempels kan je niet meer in. In de middag hebben we ergens geluncht en rond een uur of 3 waren we er helemaal op van, terug naar t hotel en hebben we besloten om maar niet te gaan liggen en nog ff door te bijten, we moesten weer pinnen, je kan hier niet zoveel tegelijk pinnen. Wat gegeten bij de Italiaan weer en terug naar hotel. In Nepal is er 8-12 uur per dag geen stroom, winkels zijn dan donker of hebben heel zacht licht. Terug in het hotel koffer weer ingepakt en we lagen om half 9 in bed......helemaal op. Morgen weer een nieuw avontuur, op
naar de jungle!!

  • 13 Oktober 2015 - 11:08

    Inge:

    Hoihoi,
    Wat een reis en dan mag je nog! Geniet er nog van! Ik ben errug benieuwd naar het do-re-mi ☺️xxx Inge

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nepal, Chhetrapati

China-Nepal-Tibet

Welkom op ons reisdagboek ✈️
Groetjes Jeanne & Monique

Recente Reisverslagen:

20 Oktober 2015

THUIS

19 Oktober 2015

Abu Dabi

18 Oktober 2015

zondag 18-10-15

17 Oktober 2015

back to Kathmandu

16 Oktober 2015

Pokhara
Monique

Actief sinds 24 Sept. 2015
Verslag gelezen: 230
Totaal aantal bezoekers 107053

Voorgaande reizen:

02 September 2018 - 21 September 2018

Peru

03 Juni 2018 - 23 Juni 2018

Ecuador & Galapagos Eilanden

24 September 2016 - 17 Oktober 2016

Uganda

19 Juni 2016 - 02 Juli 2016

Curaçao

27 September 2015 - 20 Oktober 2015

China-Nepal-Tibet

Landen bezocht: