Rwakobo Rock - Jinja (18)

Onze lodge ligt prachtig op een heuvel waardoor je een geweldig uitzicht hebt over de savanne. Vanmorgen wakker geworden van alle dierengeluiden om 6.00 uur.....gordijnen aan de kant om even te kijken en staan er een aantal grazende runderen met van die hele grote hoorns ( ben de naam kwijt )naast je lodge te grazen.....een paar apen lopen te struinen.....en de zon komt langzaam op.... mooi, die rust en t uitzicht.....wauw. Langzaam wordt t lichter, er verstillen bepaalde dierengeluiden en maken plaats voor weer andere dierengeluiden. Zo zou ik elke ochtend wel wakker willen worden, midden in de natuur!
Koffer staat nog zo goed als ingepakt dus dat scheelt weer tijd, even lekker liggen lezen tot 7 uur, op ons gemak aangekleed en naar t ontbijt. Probeer nog even extra alles in me op te slaan van al deze pracht.....ontbijtje op, vlug even tanden poetsen en plassen en daar gaan we weer. Laatste groepsrit, we hobbelen nog over de rode wegen, de nieuwe wegen, lunchen nog bij de evenaar en krijgen er een demonstratie over de zwaartekracht van de aarde op de evenaar. 3 bakken water, eentje links van de evenaar ( daar zitten wij ) eentje in t midden en eentje rechts. Onder de bakken staat een emmer om t water op te vangen. In t midden een bloemetje....Op t moment dat de onderkant open gaat in de linkse bak stroomt het water rechtsom ( dat zie je aan t draaiende bloemetje ) in de rechterbak is t precies andersom, bloemetje draait linksom.....in de middelste bak gaat t water, en t bloemetje, recht naar beneden....apart!
We stappen weer in en eigenlijk is iedereen een beetje stil, Franky heeft al 10x gezegd dat ie z'n spice girls gaat missen.....haha.
We rijden nog een uurtje of wat door en om een uur of 3 stoppen we bij een benzinestation en staat daar een luxe busje op ons te wachten, we stappen allemaal uit, koffers overgeheveld en time to say goodbye.....Franky stond daar zowat met tranen in z'n ogen en tilde ons zelfs helemaal op...iedereen moest lachen....maar goed ook want ben ook zeer slecht in goodbye's!!
Beetje jaloers waren ze allemaal wel, na al mijn verhalen wilde ze ook mee haha!
Maar we houden contact, mailadressen allemaal uitgewisseld.
Franky keek nog eens in het busje....upgrade zei hij en lachte als een
boer met kiespijn. Gezwaaid en gezwaaid en gezwaaid tot we niemand meer zagen......even stil.....
Ondanks dat 2 weken in een groep best wel pittig is, ben niet zo'n groepsmens en Jeanne ook niet zo, was het een supertijd met elkaar en fijn dat we maar met z'n 6-en waren, 7 dan met Frank.
Busje was super geregeld, we waren al bang dat we in een stinkende taxi terecht zouden komen ( herinneringen van vorig jaar !! ) super en thanks Matoke!!
Op naar mijn dochter.....zo benieuwd hoe het met haar is.....
Eerst nog een paar uur door Kampala, superdrukke stad....en nog een paar kleine stadjes, we rijden aan 1 stuk door en t wordt warmer en warmer, onze billen zitten ondertussen vastgeplekt aan de skye leren bekleding van de achterbank.....pffff.
We puffen nog wat tijd door en vliegen weer van t ene landschap in t andere. We worden steeds benieuwder naar het guesthouse waar mijn kind al een paar weken verblijft met Carlo en Irene die ik voor altijd dankbaar ben voor de kans die ze mijn dochter hebben gegeven om dit te kunnen ervaren en de steun en mama-knuffels van Annemie.....
De meneer van ons busje verteld onderweg nog wat toeristische info, heel lief, en rijdt zo goed als meteen naar t guesthouse.....en wauw wat een mooie plek hier, heerlijk rustig gelegen achter de grote hoofdstraat. We staan net voor de poort als ze komen aanlopen met z'n 3-en....Carlo en Irene en mijn dappere dochter! We stappen uit en meteen dikke knuffels, traantjes, zelfs Annemie ( alhoewel dat niet zo gek is.....we hebben veel gemeen samen ) tijdens de 101 verhalen en kennis maken met een hele lieve eigenaresse Prostie hebben we Mandy's kamer gevuld met onze spullen. Ze zag er iets beter uit maar vanmorgen was t schijnbaar nog heftiger, helemaal onder de uitslag, foto's gemaakt en is papa met de foto's naar de dokter gegaan en is t waarschijnlijk een allergische reactie op de malariapillen, dus meteen stoppen. Van Mandy Amerika andere pillen gekregen en nu is t wat minder gelukkig.....blij elkaar weer te zien!!
Prostie ging meteen voor ons vis maken echt zo lief.....Voor Oegandese begrippen niet verkeerd hier hoor.
Annemie vindt t zo speciaal dat we hier zijn terwijl wij het eigenlijk veel specialer vinden om hier te mogen zijn en erg uitkijken naar morgen. Zoveel verhalen heb ik van Annemie gehoord over dit guesthouse waar ze zich zo thuis voelt ondanks de plastic ongemakkelijke stoeltjes en het weeshuis waar ze zo van houdt, we hebben nu beeld bij het geluid!! Na t eten hebben we nog lekker thee gedronken met een " taartje " een echte Hollandse stroopwafel!! En die
gaat dan eerst op de theekop en even later heb je een warme stroopwafel!
Yammie.......Gezellig gekletst en zo lief geweest voor ons Mandy en ook zo trots op haar, alleen maar complimenten kreeg ze. Ik zie t ook aan Mandy.....ondanks de dikke ogen en lip, straalt ze.....en zie ik de vertrouwdheid naar Carlo en Irene ( haha....blijft lachen die namen ) Zo blij mee, nogmaals jullie zijn schatten......Carlo en Irene!!
Op mandy's kamer hebben we nog uitgebreid verslagen zitten schrijven, zitten appen, heerlijk zeg...een internet die t gewoon op je slaapkamer doet!!
En gezellig met z'n 3-en, muziekje erbij!
Voor ons doen laat gaan slapen, Jeanne boven in de hoogslaper, paste precies
en ik bij Mandy in haar 2-persoons bunker!!