Cuzco ( 14 )
Blijf op de hoogte en volg Monique
15 September 2018 | Peru, Cuzco
Heerlijk geslapen en lijf weer wat bijgekomen, klein ontbijtje voor ons. Vandaag om 13.30 uur staat er een stadstour op het programma. Die ga ik overslaan, Jeanne gaat wel mee alsook Petra en Mike. Zou niet willen dat ze voor mij niet zou gaan en vindt t niet erg om vanmiddag lekker uit te rusten en mijn energie te sparen voor Machu Picchu. Voordat we gaan ontbijten wacht Jeanne nog op een FaceTime van Loraintje en de kleinkinders. En als je dan als oma je kleinkinderen weer ziet na bijna 2 weken dan komt er een traantje.....schijnbaar kan je je kinderen wel missen 3 weken maar niet je kleinkinderen zegt oma Jeanne. Nou.....ik moet het nog gaan ervaren, we wachten geduldig af...wha!! Maar oké, we zullen eerlijk zijn, ik had gisterochtend ook een traanmomentje toen ik tijdens het facetimen mijn hondjes en mijn papegaaike weer zag....en Johan ook, haha! Had t ook even zwaar met mezelf, miste thuis. Dus allebei ons traan-momentje gehad en ook dat mag er zijn. Jeanne herinnert mij aan het ongeluk wat we gisteren bijna hadden. Ik was t idd even helemaal kwijt. Terwijl ik half lag te slapen in de bus gebeurde er op de snelweg van alles, we reden ongeveer 80 en een auto voor ons maakte een verkeerde manoeuvre, wat hier overigens niks geks is, maar deze was te erg, waardoor een witte bestelauto vlak voor ons de vangrail in vloog en onze chauffeur vol op de rem moest omdat hij ook niet kon uitwijken. We schoten allemaal naar voren en de lucht van verschroeide banden schoot de bus in. Iedereen die maar een beetje aan t suffen was schoot overeind. Ik was eigenlijk te suf om er een adrenalinestoot van te krijgen maar de mensen voor in de bus die het voor hun ogen zagen gebeuren waren er helemaal hyper over. De gids kwam nog even vertellen wat er gebeurde om iedereen gerust te stellen. Gelukkig goed afgelopen....... Maar vandaag dus nogmaals Cuzco. Hart van het oude Incarijk en beschouwd als het centrum van de wereld. Cuzco betekent dan ook letterlijk " navel van de aarde ". Nu is het een bruisende stad in een vallei omringd door bergen. Als we in de avond terug lopen naar ons hotel zie je boven in de bergen honderden lichtjes branden. Mooi om te zien. De stad is een mengeling van Indiaanse en Spaanse invloeden. De straten worden bevolkt door Indianen en Mestiezen en op de oude incafundamenten zijn kerken en kloosters in koloniale Spaanse stijl gebouwd die Jeanne waarschijnlijk vanmiddag allemaal te zien gaat krijgen. De prachtige incamuren zijn van een ongeëvenaarde perfectie; de natuurstenen passen op de millimeter nauwkeurig en zijn zonder specie op elkaar gestapeld. In Equador hebben Johan en ik dit ook al mogen aanschouwen. Ondanks de verscheidene aardbevingen staan de muren al honderden jaren solide op hun plaats. We lopen naar het Plaza de Armas, het centrale plein van Cuzco en voorheen zelfs het centrum van het gehele incarijk en horen uit elke winkel of op elke hoek van de straat wel indianenmuziek klinken. Verder zie je om de paar meter wel een gehandicapte op straat zitten bedelen of op een fluitje te blazen in de hoop iets te vangen in een bekertje. Blinde mensen, zonder benen of armen mensen en soms zelfs kinderen die op de koude straat zitten met een weegschaal voor zich, voor een sol kan je je dan wegen. Hier is geen enkele zorg voor deze mensen, wat een hard bestaan. Straathonden hebben het zelfs nog beter, ze hobbelen achter elkaar aan, hebben eigen dagritme en weten de plekken waar t vuilnis neer gegooid wordt zodat ze dat kunnen uitpluizen. Ook hier lachen deze straathonden om de rijke luizeleven honden met riempjes, jasjes en schoentjes aan. We hebben zelfs een zwarte pitt-bull voorbij zien komen met, echt waar, rode slofjes aan. Zelfs wij moesten lachen en hadden medelijden, dat is toch wel erg slecht voor je imago als bitt-bull!! Gelukkig kan ik het wat meer opnemen en zie de pracht van deze stad. Jeanne is druk in de weer met haar fototoestel en baalt dat vandaag de zon niet schijnt voor de foto's. Op het plein staat de grote kathedraal en iets verder de Santo Domingokerk, die gebouwd is op de steunmuren van een incatempel. We slenteren langs leuke winkeltjes want dat heeft Cuzco ook en in allerlei steegjes vinden we lokale marktkramen waar ik een klein kleedje scoor. Ben nog op zoek naar een mooi groot kleed voor aan de muur. In Puno waren ze erg prijzig, ook weer niet echt want ik wil wel een echte en geen synthetische. We zijn nog niet weg. Op straat wordt je om de paar meter aangeklampt door mensen die je iets willen verkopen. Ik kan je zeggen dat als je je niet echt lekker voelt je bijna NEE wil schreeuwen want ze staan zowat op je neus, met sieraden, etsen noem het maar op, en niet 1 maar wel 25 per uur. Natuurlijk schreeuw je niet, deze mensen moeten ervan bestaan, maar soms is het too much. We hebben het nog niet meegemaakt maar het gaat regenen, echt regenen. Maar ach, wat maakt het uit, we schuilen wel even. We zien mensen van de straat naar binnen vliegen om hun handeltjes droog te houden, ze mopperen tegen iedereen en frommelen zich snel onder een afdak. Eea is een kleurrijk geheel. Na de bui lopen we naar het koffietentje van gisteren en ga ik toch voor de latte met een appeldingetje. Klein rond taartje wat er leuk gemaakt uitziet. Echter na 3 happen moet ik alweer afhaken. Krijg het niet weg en kan het ook niet aan Jeanne kwijt, die lust niet meer na haar taartje. Zonde maar helaas. We gaan hier even onze tijd uitzitten tot Jeanne zich om 13.30 bij de kathedraal moet melden voor de rondleiding welke ik ga overslaan. Voel alweer dat het even genoeg is. Bestel nog een verse jus en meer gaat er niet in. Als Jeanne is vertrokken loop ik rustig terug naar t hotel en neem een heerlijke douche. Lekker warm water, bijna niemand in t hotel. Ga onder mijn warme dekens zitten en kijk op mijn iPad heerlijk iets van de tv en geniet even van mijn rust. Ja, ik klink als een ouwe taart maar geef er niks om. Dit is voor mij nu ook even genieten en hoop dat Jeanne ook een beetje geniet. We hebben afgesproken samen iets te gaan eten als de rondleiding klaar is. Ik heb genoeg tijd om te genieten want Jeanne komt pas binnen vallen rond 18.45 en ziet er vermoeid uit. Het was een hele opgaaf, 7 dingen te bezichtigen gehad met een groep van 20 en bus in en uit. Jeanne heeft er 5 kunnen doen en daarna was t ook op en is ze in de bus blijven zitten. Ook vanmiddag zijn ze weer boven de 4000 meter geweest en is Petra ook niet lekker geworden. Ben ik even blij dat ik niet ben meegegaan!! Had ik er morgen mee gezeten en dan gaan we weer de bus in, en ook nog met een trein, gelukkig niet meer omhoog maar omlaag en maar een halve dag onderweg. Cuzco ligt op 3650 en Aguas Calientes ergens rond de 2500. Daar gaan we morgen eerst heen om vervolgens overmorgen naar de Matchu Pitchu te gaan, heel vroeg al. We hopen op een beetje mooi weer. Gelukkig heeft Jeanne ook hele mooie dingen gezien maar is voor nu te moe om er iets over te zeggen. We besluiten om te gaan eten en daarna de koffer weer startklaar te maken, of eigenlijk de rugzak want de koffer blijft achter. We wandelen naar hetzelfde restaurant en besluiten een zalmpje te nemen. Die was erg lekker. Buik weer gevuld met iets wat een beetje energie geeft. We wandelen terug, rommelen de rugzak vol en de koffer weer op slot. Morgen Aqua de Callientes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley