San Cristobal - Santa Cruz ( 18 )

Poeh hey.....we waren zelfs eerder wakker dan de tegen elkaar opschreeuwende hanen die begonnen namelijk om 05.30 en toen waren wij al onderweg naar ons ontbijtje.
We moeten zo vroeg omdat er een strenge controle is voor we op de boot mogen, koffers worden gecheckt, die mochten we ook niet dicht doen om te zien of je geen planten, zaadjes of andere dingen van het ene eiland meeneemt naar t andere eiland, bewust of onbewust....het kan namelijk aan je koffer zitten of onder je schoenen. Men wil de eilanden beschermen tegen dit soort dingen om elk eiland zijn eigen vegetatie te laten houden zoals ook zijn eigen diersoorten. Het mooie is dat de diersoorten hier zich steeds aanpassen aan hun leefomstandigheden, vogelbekken die evolueren op het voedsel dat er is.
Verandering blijft hier doorgaan.
De check.....je koffer moet op een houten blad, je moet hem openmaken, ze rommelen er wat doorheen, vragen of je er nog schoenen in hebt zitten, rommelen nog wat en dan kan ie weer dicht....zo ook met je rugtas. Pfff... Wat een aanfluiting en eigenlijk klets.....als je perce iets zou willen meenemen dan zijn er genoeg andere plekken die niet worden gecheckt ( gelukkig ) waar je iets zou kunnen verstoppen. Maar het zijn de regels dus heb je geen keus. We gaan aan boord van een boot met aan weerszijden een rij stoelen en onder de stoelen hebben ze onze koffers geplant. Zo...ons zit, gelukkig was Johan zo slim om aan de achterkant van de boot te gaan zitten, je zit dan redelijk bij de buitenlucht.....echter als het hard zou regenen ben je ook meteen nat. We varen aan en met een rotvaart peert de boot over het water. Na een half uur voel ik enigszins mijn maag maar het is nog te hebben, kotszakjes hangen boven onze hoofden. Na een uur komt de eerste vanuit de voorkant naar de achterkant, helemaal wit.....kotszakje in de hand en ruilt met iemand van plek. Ohnee......als ze maar niet gaat kotsen want dan ga ik ook! Gelukkig bleef me dat bespaard......
Het is ongeveer een uur en 40 min varen en iedereen was blij van die boot af te kunnen, we moesten echter wel overstappen op een taxiboot....2 bootjes met op de voorkant onze bagage gestapeld.
Je zou je bijna zorgen maken als je koffer bovenop lag.......
Maar gelukkig was dat maar 2 minuten en konden we voet zetten op Santa Cruz.
Santa Cruz is het op 1 na grootste eiland van de Galapagos eilanden met een oppervlakte van 986 km2.
Het hoogste punt is 864 meter en is een slapende vulkaan. Qua toerisme het belangrijkste eiland. Veelal water aangelegenheden zoals heel veel boottrips naar andere eilanden en de onderwaterwereld.
Ook het onderzoekscentrum van Charles Darwin ligt hier waar ecologisch onderzoek wordt uitgevoerd naar de bijzondere flora en fauna van de eilanden en waar voorlichting en onderwijs hierover wordt gegeven. Jaarlijks bezocht door meer dan 100.000 bezoekers en er werken heel veel studenten en vrijwilligers. We lopen achter onze gids aan die vol trots alles laat zien. Schildpadden leggen hun eieren in grote gaten in het zand en gaan vervolgens weg....de eieren worden hier opgegraven en naar t centrum gebracht om veilig uitgebroed te worden. Elk ei moet gemarkeerd worden op t moment dat t uit het gat wordt gehaald, dit om te weten wat de bovenkant van het ei is omdat de babyschildpad al vanaf t begin met zijn hoofd naar boven ligt en ook zo uit t ei moet komen, anders gaat ie dood. Dus alle eieren worden bovenop gemarkeerd, best wel een hoop werk. Vervolgens gaan ze hier naar de kraamkamers en worden uitgebroed. Daar ze de populatie onder controle willen houden worden de mannetjes op 28 Gr uitgebroed en de vrouwtjes op 29,5 Gr, schijnbaar werkt het.
Zo kan je de net uitgebroede eitjes zien en de superkleine schildpadjes ( zoals ze vroeger bij ons in de dierenwinkel lagen) en zo steeds groter wordend tot echt megagroot!
Er is een legende hier over "lonesome George" deze ouwe rot is in 2012 overleden en is het symbool van de Galapagos eilanden. Men zegt dat ie gestorven is aan een gebroken hart omdat ie de enige overgeblevene in zijn soort was, ondanks dat men nog heeft geprobeerd er een aantal gelijkwaardig soort vrouwtjes bij te zetten is t die ouwe George niet meer gelukt om voor nageslacht te zorgen. Men heeftbhem geprepareerd en in een grote glazen kast geplaatst waar ie bekeken kan worden. Echter niet zomaar......om te voorkomen dat er teveel warmte van buitenaf naar binnen komt moet je in een klimaatzone hok 2 minuten wachten, hier is t een stuk kouder dan buiten en dan sta je daar dus met 21 man in zo'n koelkast te wachten tot al onze lijven zijn uitgedampt. Dan mag je hoogstens 5 minuten binnen, foto mag je maken zonder flits en dan weer door een andere deur, weer naar een klimaatzone, zelfde verhaal......blij dat ik buiten was......sorry George!
Dit verhaal kom je overal op t eiland tegen en wordt commercieel ook flink benut....van beeldjes tot t-shirts.
We lopen het centrum uit terug naar de bus en gaan nu naar
waar je de schildpadden kan zien rondlopen.....je gaat wandelend door dat park heen.....het park ligt in de highlands dus hogerop en natuurlijk, je kan t al raden, Yep, het regent daar!
Johan en ik keken mekaar weer eens aan en die blik was al genoeg om te weten dat we dus niet gaan wandelen maar voor een bakkie koffie gaan.
Onderweg lagen de enorm grote schildpadden al aan alle kanten van de weg en stak er een megagrote over, meteen een foto van genomen dus hoeven we niet eens te wandelen om deze reuzen op de foto vast te leggen.
We stapten uit en de miezerregen liet zich niet storen en viel er lekker uit. Johan en ik lekker aan de koffie hoor!
Terwijl iedereen aan de wandel was kropen er nog eens 3 hele grote schildpadden door t grasveld wat vlak voor ons lag. Geweldig....gewoon voor je neus en weer wat mooie foto's gemaakt. Na de wandeling kon iedereen even aan de koffie, bus in en naar t hotel waar hopelijk de koffers al in de kamers staan. We moesten de koffers nl in de hal laten want het was nog te vroeg voor de kamers.
Iedereen zat te knikkebollen in de bus, niet gek al vanaf 5.00 uur op, eenmaal op de hotelkamer zijn we gewoon in slaap gevallen. Rond een uur of 5 weer in de kleren en zijn we aan de wandel gegaan. Ergens neergeploft en een lekkere sangria op met een ham-kaas plankje.....vakantiegevoelletje.
Uurtje of 10 terug en in bed geploft.
Wederom weer eens benieuwd wat t hier vannacht aan geluiden gaat brengen.....