Bwindy Forest - Pygmeeën (15) - Reisverslag uit Bugambira, Oeganda van Monique Bosch - WaarBenJij.nu Bwindy Forest - Pygmeeën (15) - Reisverslag uit Bugambira, Oeganda van Monique Bosch - WaarBenJij.nu

Bwindy Forest - Pygmeeën (15)

Blijf op de hoogte en volg Monique

09 Oktober 2016 | Oeganda, Bugambira

06.00 uur dus...maar we waren om half 6 al klaar wakker....de deken van 10 kilo heeft ons wel warm gehouden vannacht. Maar 1 voet eronder uit liet ons meteen voelen hoe koud t was.....! Maar het zonnetje scheen lekker....
Vandaag gaan we na het ontbijt naar de pygmeeën, een eindje verderop, klein stukje rijden. Pygmeeën zijn kleine mensen die altijd primitief in en met het Bwindy oerwoud hebben geleefd tot de regering besloot de mensen uit t oerwoud te verbannen. Tegenwoordig moet de regering t oerwoud beschermen omdat er steeds meer gekapt wordt, is ook heel duidelijk te zien als je van bovenaf naar beneden kijkt in een hoge haarspeldbocht. Mensen nemen hier steeds meer grond omdat ze daarvan leven, ze verbouwen er casaves ( soort aardappel ) en kappen dan de bomen. Voor matoke is t hier te koud. Matoke is de naam van de reisorganisatie waarmee we rondreizen maar is ook de naam van het lokale gerecht van Oeganda, soort van groene bakbanaan waar ze soort van aardappelpuree van maken. Vind t zelf niet zo bijzonder of er moet een pot appelmoes bij zitten. Jeanne vind t niet lekker. Eigenlijk in onze groep niemand.
Frank wel.....maar die vind alles lekker, onze kliko!! Met name stroopwafels!
Hoe dan ook, de pygmeeën werden uit t oerwoud gehaald en in het dorp gezet, daar konden ze niet zo snel wennen. Deze mensen leven heel erg in en met de natuur, was wel benieuwd. De regering hier heeft kleinschalige projecten opgezet om deze mensen de gelegenheid te geven hun cultuur te bewaren. Kleine groepen toeristen worden meegenomen het oerwoud in om kennis te maken met hun vroegere leefstijl. Als we aankomen krijgen we eerst een hele speech over het project ter plaatse en wat ze allemaal nog meer doen ter ontwikkeling van e.e.a. Klonk allemaal goed en gepassioneerd, hart voor de zaak deze man. We worden begeleid door een gids die alles zal vertalen want ze spreken alleen maar Batwa. Zo heten ze dan ook, Batwa people. We wachten even op deze mensen en ineens duiken ze op aan de rand van het bos.....paar vrouwtjes, een papa en een aantal kinderen. Vrolijk beginnen ze te zingen en 2 kleine jongetjes hebben er helemaal zin in, ze springen en dansen zo hard dat hun hoedjes steeds verder over hun oren zakken, komisch om te zien alhoewel je jezelf dan wel weer echt toerist voelt.
Maar oké, dat zijn we dan ook, haha.
Na deze serenade vertelt 1 van de vrouwen een heel verhaal met handen en voeten erbij en dat wordt dan weer vertaald door de gids die dezelfde gebaren gebruikt. Hij zegt dat als ie niet t zelfde doet de Batwa mevrouw dan zegt dat t niet goed is......zo gaat t 3 uur lang, het kleine Batwa vrouwtje heeft er duidelijk zin in en zou niet misstaan in een leuke klucht van Jon van Eerd.
De gids was 2x zo groot als het kleine Batwa volkje en deed zijn best alle gebaren die er veelvuldig gemaakt werden na te doen.....
We werden meegenomen dieper t oerwoud in en stopten op verschillende plekken waar kleine hutjes stonden en kregen uitleg over vrijgezellen hutten, gezinshutten en boomhutten....
Wat Jeanne en ik t meest interessante vonden waren de planten uit de natuur die ze gebruikten voor allerlei kwaaltjes waar wij in t westen alleen de farmaceutische industrie blij maken door een doos chemische bende te kopen.....alles zit gewoon in de natuur, en wat zijn wij toch ver verwijderd hiervan!!!! Heel jammer.......
Bij de gezinnenhut zaten een aantal vrouwen en een oudere man die een vuurtje hadden gestookt in dat kleine hutje. De papa was t vuurtje aan t opstoken, een mama met een super lief klein babytje en nog een mama met een kindje van een jaar of 2-3 die ons met grote ogen alleen maar aankeek....
Die mama was net bezig met een enorme joint op te steken die me een walm gaf waar je U tegen zegt en de kleine man van 2-3 volledig in de smoke zetten.....de grote oogjes hingen na een paar seconden op half 11.....
Aahhh....dachten wij, vervolgens begon ie te huilen en werd er een hand gekookte bladeren in gestopt en stil was ie!! Het leek een beetje op spinazie maar hij was erop aan t sabbelen alsof ie een allerlekkerst snoepje in z'n mond had.....wat een eenvoud!
De Batwa mevrouw van de klucht liet zich niet afleiden en ging gewoon door met haar tekst......wij waren meer bezig met de baby die ondertussen de coffee shop uit was gestoomd en werd vastgehouden door z'n broertje. Dat baby'tje kon zo lief lachen dat we niet konden stoppen met kijken en fotograferen. De Batwa mevrouw zei dat als we er 1 wilden kopen dat wel kon voor een paar miljoen ugs. Dat klinkt veel maar een miljoen ugs is nog geen 275 euro......wij wisten niet of de Batwa mevrouw een grapje maakte of dat ze t echt meende.....dus hebben wij er zelf maar een grapje van gemaakt en gezegd " verkocht " !! Alhoewel ik deze zo zou willen meenemen.......
Na 3 uur klimmen en klauteren kwamen we bij t eindpunt waar we nog getrakteerd werden op een serenade met dans en mochten we nog foto's maken tussen hen in. Pfff....ze ruiken wel....deo's kennen ze hier niet.
Daarna werden we nog meegenomen naar een plek waar we wat dingen konden kopen....jeanne heeft er een leuk kadootje voor Sep gekocht, iets echt Afrikaans.....
Iedereen weer voorzien en wat geld lichter lopen we met de gids verder, toen kwam me er toch een klim!!!!
We hadden niet in de gaten dat we zover waren afgezakt....het is hier ook nog eens wat hoger en ben je sneller buiten adem.....moest paar keer stoppen want mijn te lage bloeddruk speelde op.....Jeanne voelde haar hart ook al in haar keel kloppen en Dick had de dikke zweetdruppels op zijn voorhoofd staan. Het was echt een pittige klim en t was ondertussen ook heet geworden. Blij dat we boven waren en de auto in konden......dropjes!
Na 10 minuten stopten mijn handen met bibberen.....pffffff.
Naar de lunch en naar de lodge terug.
Jeanne met haar foto's aan de gang waarvan ze ondertussen alweer een aantal albums kan vullen. Nieuw thema; kindergezichtjes.....zoveel!!! En ze zijn zo mooi deze kindjes....die uitdrukkingen zijn geweldig. Van stralend tot vol levenswijsheid en van bang tot open en spontaan. We kunnen er ondertussen een boek mee vullen. Altijd vragen we netjes toestemming om een foto te mogen maken, sommige vinden t leuk en willen zichzelf dan terugzien, anderen willen er een snoepje voor en sommige zijn er bang van.....je kan per regio zien of ze witte mensen gewend zijn of niet.....
Bij t avondeten krijgt de rest van de groep een briefing over de gorilla tracking. Hele waslijst.....je kan een drager huren om je spullen te dragen of jou als t even niet meer gaat. Je moet door dichtgegroeid oerwoud lopen, door modderriviertjes, over boomstammen klimmen etc.
Hoe lang je moet ploeteren kan men van tevoren niet zeggen omdat deze gorilla's in t wild leven en zich verplaatsen, daarom gaan er altijd spoorzoekers vooruit om te bepalen welke richting de gidsen moeten lopen. Dat kan een uurtje zijn maar ook 6 uur!
Hoe t weer zal zijn is nooit te voorspellen, het kan keihard regenen of de zon kan schijnen. Aangezien wij zowiezo een lucky groep zijn gaat men gewoon uit van de zon. Positive thinking!
Jeanne en ik hebben thuis al besloten deze over te slaan, zowiezo voor Jeanne, de heuvels zijn te hoog voor de euvels zullen we maar zeggen, zonder verder in detail te treden. En ik ben solitair hahaha....heb eerlijk gezegd geen zin in een afmatdag om binnen te gluren bij gorilla's. Vind dat deze beesten in hun eigen waarde gelaten moeten worden, even afgezien van de 600 dollar pp die deze tracking kost en waarvan men zegt dat t geld voor t behoud van het oerwoud is en de gorilla's maar t gaat wel naar de regering hier en die vertrouw ik niet zo. Goed dat t oerwoud behouden blijft maar ik geloof niet dat ze elke 600 die ze ontvangen daarvoor gebruiken. Volgens de maatstaven die ze hier hebben is 600 dollar heel veel geld!!
Per groep gaan er maximaal 8 personen mee en een paar groepen per dag. Natuurlijk zijn die niet elke dag gevuld
maar dan nog....oké het zijn natuurlijk mijn invullingen.....de mainreason was de zwaarte van de tocht. Ons Mount Everest avontuur van vorig jaar stond ook nog vers in t geheugen....
Dus die slaan we even lekker over en gunnen onszelf een heerlijke day-off morgen....geen wekker, ontbijtje om 9 uur en lekker douchen op ons gemak. We kijken ernaar uit...... Terug in de lodge ligt er weer een heerlijke warme kruik in ons bed !!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Oeganda, Bugambira

Uganda

AFRIKA, ook een land op mijn bucketlist, Uganda zou in eerste instantie niet mijn 1e keus zijn geweest maar omdat Mandy er vrijwilligerswerk gaat doen in een weeshuis Welcome Home Ministries Africa in Jinja wat ik overigens kei-stoer vind dat ze dat gaat doen, werd het bestemming Uganda.
Mandy vertrekt 29-09 en vliegt samen met Annemie en Alibert. Zij zijn experts in vliegen naar Uganda en experts in het weeshuis wat zij samen runnen met een Amerikaanse Mandy. Nu is het al "grote Mandy" en "kleine Mandy" Echter gaan zij veel langer en dat zou betekenen dat kleine Mandy alleen terug zou moeten vliegen en alleen 6 uur in een taxi moet zitten van Jinja naar Entebbe. Met alle bijgeloven van het plaatselijke man-volk vond ik dat niet zo'n best idee.
Daardoor ontstond mijn idee om haar te gaan ophalen.......
Dit gedeeld met mijn reismaatje Jeanne en die vond het meteen een geweldig idee en zo gezegd zo gedaan....we gaan samen. Super tof!!
Wij vertrekken de 24e en gaan een rondreis maken met Matoke Tours.
We eindigen 12-10 op het vliegveld waar de rest van de groep ( tot nu bestaat ons groepje uit 4 ) dus waarschijnlijk 2 mensen terug vliegen naar Amsterdam en wij nog een transfer hebben naar Jinja.
Daar blijven we nog een dag of 4 en vertrekken dan zaterdagavond laat weer richting Amsterdam.
Het was even een geregel om alle vliegtickets bij elkaar in te plannen maar het is gelukt.
We kijken ernaar uit en zijn al met aftellen begonnen...........

Recente Reisverslagen:

17 Oktober 2016

Entebbe - Schiphol (23)

15 Oktober 2016

Welcome Home - Entebbe (22)

15 Oktober 2016

Welcome Home (21)

15 Oktober 2016

Welcome Home (20)

13 Oktober 2016

Jinja - Welcome Home (19)
Monique

Actief sinds 24 Sept. 2015
Verslag gelezen: 290
Totaal aantal bezoekers 106982

Voorgaande reizen:

02 September 2018 - 21 September 2018

Peru

03 Juni 2018 - 23 Juni 2018

Ecuador & Galapagos Eilanden

24 September 2016 - 17 Oktober 2016

Uganda

19 Juni 2016 - 02 Juli 2016

Curaçao

27 September 2015 - 20 Oktober 2015

China-Nepal-Tibet

Landen bezocht: