Gulu - Murchison Falls (6)

Vannacht heeft het keihard geonweerd, daar wij op de 4e verdieping zaten ging het lekker tekeer, alles klapperde!
Vanmorgen konden we eigenlijk uitslapen maar de biologische wekker stond op 5 uur.....nog volgehouden tot half 8 en toen Mandy geappt hoe het met haar ging...ietsje beter maar t is vroeg. Ze waren onderweg naar schiphol met z'n allen. Ach....die Mandy, uitgeleid door 3 mannen, broer, papa en bonuspapa.....dat wordt brullen!! Dochterlief is niet zo goed in afscheid nemen......
Terug naar de ochtend, op ons gemak eens een keer de koffer geherstructureerd, ontbijtje en koffers naar beneden laten halen, die jongen sjouwt zich rot met 2 koffers en dan 4 verdiepingen naar beneden, goeie tip
maakt t weer goed. Staan we allemaal klaar komt Frank met de mededeling dat we vandaag gaan omgooien met
morgen.....pffff. Jeanne en ik waren net gekleed op vandaag en hadden echt geen zin meer om die koffer weer eens overhoop te halen! En we zouden een wandeling gaan maken, toch maar even de wandelschoenen aangedaan..... This is Afrika, go with the flow.
We zouden er ongeveer 2,5 uur over doen om naar de noordkant van Murchison Falls te komen maar door weer eens een omgekantelde vrachtwagen moesten we omrijden. Murchison Falls is het grootste nationale park van Oeganda, gelegen in Centraal-West Oeganda en een bijzonder divers park. Naast het savannegebied met veel wildlife is er een heus regenwoud met chimps en naruurlijk de Nijl die vanuit het Victoriameer, via de Murchison Falls en de delta, richting lake Albert stroomt op weg naar de Middellandse Zee. Het is ruim 3800 vierkante km en gevuld met veel wildlife.
Zelfs in de ochtend lopen er al kinderen te sjouwen met grote jerrycans water op hun hoofd in de hitte en moeten dan vele km afleggen om het water thuis te krijgen, gewoon lopend en vaak ook nog eens op blote voeten. Wij draaien gewoon de kraan open. De omleiding koste wat extra tijd en hadden we een quick lunch bij een prachtig mooi resort, wauw, uitkijk over de Nijl, zwembad met bar in t midden.... Daar zouden we wel in willen ploffen, maar helaas alleen lunch en weg moesten we weer. Door de vertraging kwamen we te laat bij de boot voor een tocht op de Nijl, gelukkig stond ie nog te wachten.
Schitterend mooi....die natuur en wederom al die beesten in hun eigen habitat.....je komt er helemaal tot rust. Het was overigens ontzettend heet. De bootsafari duurde 2 uur en moesten we uitstappen voor een wandeling naar de top van de indrukwekkende Murchison Waterfall zodat we de waterval goed konden aanschouwen. Het tochtje werd een zware klimpartij....in de hitte van de zon, we hebben wat geleden allemaal!
Het uitzicht daarentegen was fenomenaal.... Wat een kracht kan water toch hebben, door een spleet van 7 meter wordt t de diepte in gestort, weer veel mooie foto's gemaakt. Maar eenmaal aan t eind gekomen waren we zelf ook aan t eind van ons latijn! Wat een klimpartij....steil omhoog!!
Gelukkig stond Frankyboy klaar met de auto.....
Uurtje rijden en we kwamen aan bij Murchison River Lodge, direct aan de Nijl met een fantastisch uitzicht over de Nijl. Wat een rustoord zeg.....
Het was natuurlijk al donker dus we zagen er nog niet zo heel veel van. Maar de lodges liggen gewoon allemaal middenin de rimboe. Het is een soort van hele grote tent met daaromheen een rieten dak op eiken balken....super mooi van binnen met een groot 2-pers bed, ruime badkamer met toilet en douche en alles schoon en keurig afgewerkt. Bedden opgemaakt en de klamboe er al omheen.
We waren allebei compleet nat van het zweet en de klammigheid van de dag. Eerst onder de douche, zelfs met warm water. Elke lodge heeft een eigen zonneboiler voor t warme water.
Daarna gaan eten en ook daar was t erg mooi, de Nijl ligt naast t restaurantje en barretje, overdag heb je er dus een schitterend uitzicht. Nu was t stikdonker, overal lampen met warm licht. Super romantisch.
Lekker gegeten en terug naar de lodge onder begeleiding van een enorm naar zweet ruikende jongeman, omdat er na 21.00 uur rhino's door t park kunnen lopen en die wil je niet tegenkomen in het donker! Wel netjes geregeld allemaal, alhoewel wij ons wel afvragen wat dat kleine donkere, magere meneertje ons zou moeten beschermen tegen een boze rhino ( is een nijlpaard).
We waren allebei zo moe dat we niks meer hebben gedaan aan foto's of verslag schrijven.....slapen !!!
Om 02.00 stuurde Mandy een sms dat ze was aangekomen in het guesthouse en dat ze zo beroerd was geweest in t vliegtuig.....vond t echt zo zielig voor d'r. Gelukkig is ze daar in goede handen, dat is wel een geruststelling. Goed slapen dan maar........en ikke ook weer....zzzzzzz